ΝΕΚΥΙΑ

Πανδημία ή Πανδήμευση; Αντί της Πανδημίας   ως εισβολής και δράσης του θανατηφόρου ιού παγκοσμίως, η Πανδήμευση αποτελεί την έως και ολοκληρωτική γονιδιακή διάλυση της χρεοκοπημένης κατακερματισμένης ανθρώπινης ύπαρξης ως όλο, ανακατασκευή και επανασυναρμολόγηση κατά το ζητούμενο. ΠΡΟΒΑ: ΤΕΛΟΣ Α’ μεσοδιάστημα: ΤΕΛΟΣ 18/7/2020 …και όπως ακριβώς έγινε η σταδιακή μετάβαση από την περίοδο του εγκλεισμού στην κατάργησή του η οποία κορυφώθηκε στην παύση κάθε ελέγχου των απερχομένων από τη χώρα τους και εισερχομένων σε άλλες χώρες και ενώ είχε προηγηθεί ή τρομοκρατική περίοδος όλοι εξεπλάγησαν από την τεράστια αντίφαση των κυβερνητικών πράξεων όπως η ελαστική λειτουργία των σχολείων θέτοντάς τα υπό διάλυση σε σχέση με την ιδιωτική κάλυψη υπό τη νέα τεχνολογία με σκοπό την αντικατάστασή τους από τον ιδιωτικό τομέα και την προβληματική στην οποία εισέρχονται πολλές θέσεις του δημοσίου από την έλλειψη μαθητών λόγω μετάβασης στην ιδιωτική εκπαίδευση αλλά και εκ της στίβαξης των μαθητών

Ο θυμός του Θεού   Είναι εμφανές πως η Αποκάλυψη του Ιωάννου είναι ένα ιδιαίτερο κείμενο στο οποίο ο γραφεύς αυτού προσπαθεί να  απεικονίσει την  υποκειμενική προσωπική του εμπειρία κατάργησης της ατομικότητος με την αποτύπωση μιας προσωπικής ψυχοσυναισθηματικής ενδοσυναισθητικής διεύρυνσης στην κατάργηση των δομικών συστατικών της υλικής εμπειρίας υποκειμένης στο χωροχρόνο. Η υποκειμενική βίωση της εμπειρίας αυτής μεταφερόμενη σε γραπτό κείμενο αποτυπώνει και την κουλτούρα του υποκειμένου, τις παραδόσεις και τις ελπίδες ενός έθνους όπως και την ιδιαιτερότητα της παραδοσιακής εβραϊκής κουλτούρας ως του εκλεκτού λαού του Θεού   ο οποίος προορίζεται από Αυτόν να άρχει του κόσμου τούτου αρχής γενομένης από του ερχομού του Μεσσίου. Η εξέχουσα θέση την οποία τοποθετείται το εβραϊκό έθνος έναντι των άλλων είναι εμφανέστατη κατά την φράση «οι Εβραίοι κατά πρώτον και οι Έλληνες» όπου Έλληνες νοούνται όλοι οι εκτός των Εβραίων ειδωλολάτρες. Η νεωτερίζουσα διαφοροποίηση του Μεσσιανικού ορά

Niccolo Paganini Πώς ο ελεύθερος αυτοδημιουργός  που διέρρηξε τον κύκλο επιτρεπόμενης δράσης  που ορίζει η Ελίτ αφορίστηκε ως διάβολος ενώ η σατανική κοινωνία έκανε το σταυρό της   Παρουσίαση της ζωής του αξεπέραστου βιρτουόζου βιολονίστα στη διαλεκτική της με το κοινωνικό υπάρχειν (άρχειν υπό) και το επάρχειν (άρχειν επί).   Α. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ   1.    27/10/ 1782   Γένοβα, γέννηση 2.    1793 πρώτη εμφάνιση Γένοβα (μαθητεία Σερβέτο, Κόστα, Νιέκο) 3.    1795 Πάρμα (μαθητεία Ρόλα, Παέρ) 4.    1796 (τέλη) Γένοβα (έκτοτε αυτοδιδασκαλία, έως 12 ώρες ημερ.) 5.    1801 Λούκα (συναυλίες, κακή εντύπωση, περιφρόνηση κοινού, αυλή Ελίζας) 6.    1810 Μιλάνο (έκτοτε ανεξάρτητος εκτελεστής) 7.    1814 Γένοβα – Πάρμα – Γένοβα (φυλάκιση κατηγορία απαγωγής ερωμένης) 8.    1816 Μιλάνο, Πιατσέντσα, Μπολώνια, Φλωρεντία, Ρώμη,   Νάπολη, Παλέρμο (συναυλίες)           9.    1816 Γένοβα (προβλήματα υγείας, αφροδίσιο, κακές θεραπείες, εντερικά, καλλιτεχνική αδράνεια) 10. 1822-23

Caprice 5 Niccolo Paganini H καταστροφή του ανθρώπινου κοινωνικού όντος στην επιβαλλόμενη καθημερινότητα   Μία μορφολογική ανάλυση του Caprice 5 που προχωρεί στην θεώρησή του, ως τη δράση της καταστροφικής για τη δημιουργία καθημερινότητας, στον απομονωμένο ανεξέλικτο άνθρωπο.   Ένα από τα 24 Caprice του Niccolo Paganini που αποτελούν τράπεζα αξεπέραστης βιρτουόζικης δεξιοτεχνίας.  Γραμμένο στα 4/4 με συνεχή ήχο μοιρασμένο ακριβώς στις ίδιες αξίες, 16 α , πλην του intro και του finale   όπου οι αξίες είναι 32 α και εναλλάσσονται κάθε φορά με την τονική   σε 4 ο . Καμία παύση, καμία αλλαγή αξιών.  Η βαριά κληρονομιά της ταχύτατης δεξιοτεχνίας που συνοδεύει όλες τις συνθέσεις του Niccolo καθώς εκφράζεται από βιρτουόζους τους οδηγεί στην πολύ γρήγορη εκτέλεση που δεν κρατά πάνω από 3 λεπτά.   Τι λοιπόν μπορεί να συμβαίνει με το Caprice 5 μέσα σε 3 λεπτά;   Σ’ αυτή τη σύνθεση δεν υπάρχει καμία υπόδειξη ταχύτητας ή άλλης έκφρασης πλην του όρου agitato . Ο δεξιοτέχνης β

Πρόλογος αλλά και Επίλογος Τέσσερα πρόσωπα, τέσσερις στιγμές της ιστορίας. Τέσσερα σημεία της γης, τέσσερις κρίσεις. Η κοινότητα η οποία θα αποβάλει τα μειονεκτήματά της, νόμους, εξουσία, καταδυνάστευση, αδικία, φτώχια, εκμετάλλευση, τυραννία, βία, διαφθορά, διαστροφή… Η κοινότητα που θα βασιστεί στην γονιδιακή ένωσή της με τη φύση, τη γη, το Δημιουργό της, το ζωοποιό φως της ημέρας, στην συνειδητοποιημένη και διευρυμένη προσωπική ύπαρξη, την αποδέσμευση από την εξάρτηση των υλικών και ό, τι έπεται από αυτήν, η από κοινού χρήση των αγαθών, την πίστη στο θαύμα της ζωής την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη ή πολύ απλά στην αγάπη… Καθώς το ζητούμενο πάντα ήταν ένα και συγκεκριμένο, η αιώνια έλλειψή του ήταν η αιτία της συνεχούς ανθρώπινης δυστυχίας, η κατάρα της ανθρώπινης ζωής αλλά και όλης της δημιουργίας εξαιτίας της πρώτης, η αιματοβαμμένη και ανήλεη πορεία μας στο χρόνο.   Είναι φανερό η επανένωση του ανθρώπου με την   δημιουργία ως λειτουργικού οργάνου της χαρακτηρίζεται από τη

Η τέταρτη απάντηση Ινδιάνος Αρχηγός Σηάτλ Μια κριτική θεώρηση του λόγου του Ινδιάνου Αρχηγού Σηάτλ -   Sealthe , στον κυβερνήτη Isaac Stevens όσον αφορά στο επιζητούμενο, την εγκατάσταση των Ινδιάνων σε καταυλισμούς, «πουλώντας» τη γη, το οποίο κατέληξε στη συνθήκη του Point Elliott . Οι κατηγορίες προς ψευδεπίγραφο κείμενο μόνον ως μαίνων ρατσισμός μπορούν να ειδωθούν καθώς, αδυνατώντας αγγίξουν τα γεγραμμένα ως προς την αλήθεια και αξιοπρέπειά τους, το κείμενο αφ’ ενός μεν συμφωνεί με τον τρόπο αντίληψης και ζωής των Ινδιάνων, αφ’ ετέρου δε, σημασία δεν έχει το ποιος έγραψε αλλά το τι έγραψε.   Το τέλος των ινδιάνικων φυλών είναι προ των θυρών. Αποδιωγμένοι από το λευκό από εύφορα παρθένα μέρη όπου ζούσαν, σε περιοχές όπου η επιβίωση δεν ήταν εύκολη, με στέρηση των βασικών τρόπων επιβίωσης από την βάρβαρη εξόντωση των ζώων, οδηγούμενοι στην πείνα, αντιστεκόμενοι με υπέρμετρη αυτοθυσία, υπερασπιζόμενοι την ύπαρξή τους καθώς μολύνονταν όλο και περισσότερο από τους τρόπους που

Η τρίτη απάντηση  Άννα Φρανκ Γεννημένη στις 12 Ιουνίου 1929 στη Φραγκφούρτη από γονείς Γερμανοεβραίους. Βιώνοντας το διωγμό η οικογένειά της κατέφυγε   στο Άμστερνταμ στην Ολλανδία. Στις 4 Αυγούστου 1944  συνελήφθησαν οι κρυμμένοι Ισραηλίτες μεταξύ των οποίων και η Άννα Φρανκ. Οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Άννα πέθανε το Μάρτη του 1945 στο στρατόπεδο Μπεργκεμπέλτσεν, δύο μήνες πριν την απελευθέρωση της Ολλανδίας. Με απόλυτο σεβασμό   προς το πρόσωπο της Άννας Φρανκ και χωρίς κανένα σχολιασμό των γραφομένων της, παραθέτω απόσπασμα από το εκδοθέν «ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ -   ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ», 1990, Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος & ΣΙΑ Ο.Ε., σελ. 171 – 175. Τρίτη 7 Μαρτίου 1944 Αγαπητή Κίττυ, ……Αργά – αργά και σιγά – σιγά ηρέμησα και αισθανόμουνα μια απέραντη λαχτάρα για καθετί που είναι καλό και ωραίο. Όταν το βράδυ ξάπλωνα στο κρεβάτι και έκανα την προσευχή μου και τελείωνα με τις λέξεις «Σ’ ευχαριστώ για όλα τα καλά και τα αγαπημένα και τα όμορφα Θεέ μου» τότε κάτι μέσα μου γελούσε και

Ημέρες πολέμου: Το χάραγμα του χεριού και του μετώπου   Τα παρακάτω γράφτηκαν στην αρχή της περιόδου του εγκλεισμού με πολλές διαφορές, ένα κείμενο προορισμένο για τους μαθητές μου με σκοπό την ψυχική τους στήριξη. Όταν οι μέρες του εγκλεισμού έγιναν πολλές και διαγράφονταν ήδη εμφανέστατα τα μελλούμενα ξαναγράφτηκε και στάλθηκε προς τους αδελφούς χριστιανούς. Το παραθέτω όπως συνετέθη πριν τρεις και παραπάνω μήνες συμπληρώνοντας όσα με ωθούν στη δημοσίευσή του. Η θέση της ιεραρχικά δομημένης Εκκλησίας παραμένει αφανής παρά τις προσπάθειες αξιότιμων και συνεπέστατων ιερέων. Χωρίς να επεκταθώ σε αιτίες τονίζω την εντιμότητα με την οποία θα έπρεπε η σύνολη Εκκλησία να απευθυνθεί στους πιστούς προετοιμάζοντάς τους για όσα γίνονται και θα γίνουν και όχι οι αξιοσέβαστοι ιερείς που διασύρονται από τα καλοπληρωμένα Μ.Μ.Ε. Δύο τουλάχιστον ζητήματα τονίζουν την εκρηκτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία. Τα ποσά τα οποία αναρτήθηκαν στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ και τα οποία έλαβαν οι υπεύθυνοι ειδικ