ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Η τρίτη απάντηση

 Άννα Φρανκ

Γεννημένη στις 12 Ιουνίου 1929 στη Φραγκφούρτη από γονείς Γερμανοεβραίους. Βιώνοντας το διωγμό η οικογένειά της κατέφυγε  στο Άμστερνταμ στην Ολλανδία. Στις 4 Αυγούστου 1944  συνελήφθησαν οι κρυμμένοι Ισραηλίτες μεταξύ των οποίων και η Άννα Φρανκ. Οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Άννα πέθανε το Μάρτη του 1945 στο στρατόπεδο Μπεργκεμπέλτσεν, δύο μήνες πριν την απελευθέρωση της Ολλανδίας. Με απόλυτο σεβασμό  προς το πρόσωπο της Άννας Φρανκ και χωρίς κανένα σχολιασμό των γραφομένων της, παραθέτω απόσπασμα από το εκδοθέν «ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ -  ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ», 1990, Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος & ΣΙΑ Ο.Ε., σελ. 171 – 175.

Τρίτη 7 Μαρτίου 1944

Αγαπητή Κίττυ,

……Αργά – αργά και σιγά – σιγά ηρέμησα και αισθανόμουνα μια απέραντη λαχτάρα για καθετί που είναι καλό και ωραίο. Όταν το βράδυ ξάπλωνα στο κρεβάτι και έκανα την προσευχή μου και τελείωνα με τις λέξεις «Σ’ ευχαριστώ για όλα τα καλά και τα αγαπημένα και τα όμορφα Θεέ μου» τότε κάτι μέσα μου γελούσε και κραύγαζα από χαρά. Τότε σκέφτομαι το ότι μπορέσαμε να κρυφτούμε, την υγεία μου και την αγάπη, τον Πέτρο και καθετί που είναι ακόμα τρυφερό και συναισθηματικό, έτσι ώστε εμείς οι δυο να μπορούμε να το αγγίξουμε ή κάτι το οποίο θα έρθει στο μέλλον, την αγάπη, το μέλλον, την ευτυχία, το όμορφο, αυτό που υπάρχει στον κόσμο ακόμα, την φύση, την τέχνη, την ομορφιά και όλα τα μεγάλα που είναι μαζί μ’ αυτά δεμένα. Τότε προσπαθώ να μη σκέφτομαι όλη αυτή την κατάντια και τη μιζέρια και τον πόλεμο αλλά το θαυμαστό που παραμένει πάντα. Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η διαφορά μεταξύ της μητέρας μου και εμένα. Όταν έχει κανείς μελαγχολίες σου συνιστά: σκέψου τι τραβάνε οι άλλοι, σκέψου τον πόλεμο και το θάνατο και να ‘σαι ευγνώμων ότι εσύ δεν το έχεις αισθανθεί στο κορμί σου. Ενώ, εγώ λέω, βγες έξω στα χωράφια, στη φύση, στον ήλιο, βγες έξω, κοίτα την ευτυχία μέσα σε σένα και στο Θεό. Σκέψου όλη την ομορφιά η οποία υπάρχει μέσα σου και η οποία πάντα συντελείται μέσα σου και έσο ευτυχισμένος. Κατά τη γνώμη μου η συμβουλή της μητέρας πρέπει να είναι στραβή γιατί άμα είσαι ο ίδιος δυστυχισμένος και σκεφτείς ακόμα πιο πολύ δυστυχία, τι θα σε ωφελήσει αυτό; Είσαι χαμένος τότε. Εγώ από την άλλη μεριά σκέφτομαι ότι ακόμα και στη δυστυχία κάτι όμορφο μπορεί να μείνει, η φύση, ο ήλιος, η ελευθερία και κάτι βαθιά μέσα σου. Δεν πρέπει να συγκρατηθείς για να βρεις τον εαυτό σου ξανά και να βρεις το Θεό και να βρεις την ισορροπία σου. Κι όταν είναι κανείς ευτυχισμένος μπορεί να κάνει ευτυχισμένους και τους άλλους. Όποιος έχει θάρρος και εμπιστοσύνη δεν μπορεί ποτέ να καταστραφεί σε δυστυχία. Άννα.