ΝΕΚΥΙΑ

  Δισθανείς (Δύο φορές νεκροί) Ενότητα πρώτη: Ο θάνατός σου  Κεφάλαιο 4ο, H εργαλειοποίηση του χρήστη 22/3/2021 Κάθε κατασκευή ενώ στη σύλληψή της αποτελεί παράγοντα απελευθέρωσης προς την ευζωία και στην αρχική εφαρμογή της εμψυχώνει με την επιτυχία, στην καθιέρωσή της, αυτόματα μεταστρέφεται σε παράγοντα υποδούλωσης, ο οποίος μάλιστα φυλακίζει εντός των ορίων του και στερεί κάθε γόνιμη εξέλιξη. Στην εφαρμογή της, η κατασκευή, έχει ήδη εγκλείσει μέσα της τον κατασκευαστή της, οι σκοποί και τα νοήματα έχουν απολεσθεί, υπάρχει μόνο δι΄ εαυτήν και ο άνθρωπος ως ο υπηρέτης της καταναλώνοντάς την ως προϊόν μαζικής κατανάλωσης. Έτσι ο άνθρωπος αλλάζει ρόλο, από χρήστης της κατασκευής μετατρέπεται σε κατασκευή προς χρήση της τελευταίας και φυσικά όσων βρίσκονται στη προώθησή της. Ο οργανισμός μας μυστικά αντιλαμβάνεται τη μεταστροφή της κατασκευής σε κατασκευαστή, τη διαστροφή εκείνου το οποίο κλήθηκε να θεραπεύσει και προσπαθεί να αντιδράσει. Όμως η μόνη δράση που έχει υπό των χειρών το

  Malleus Maleficarum: Το Σφυρί των Μαγισσών 23/3/2021 To περίφημο Malleus Maleficarum , γνωστό ως «Σφυρί των   Μαγισσών», το πρώτο και πλέον αξιόπιστο εργαλείο εντοπισμού μαγισσών, αποτελεί τον ένδοξο και αήττητο πρόγονο τόσο του ευρέως διαδομένου και πολυθρυλουμένου υποχρεωτικού PCR test όσο και του υποχρεωτικού εμβολιασμού,   υποχρεωτικού ως καθόλα εννόμου και εκ τούτου εφαρμοζομένου κυβερνητικά δι’ όλων των νομίμων μέσων εκ της μεταστροφής των συνταγμάτων και κοινωνικά εκ της επιβολής των από την μεγάλη χειραγωγούμενη φοβική μάζα είτε από τον ίδιο τον τρόπο λειτουργίας του εμπειρικού και βεβαίως εργασιακού χώρου όπως ακριβώς συνέβη και με το «Σφυρί των Μαγισσών» του οποίου η αξιοπιστία εδραιώνεται στο φόβο των χωρικών και επιβεβαιώνεται πάντοτε στη δια βασανιστηρίων ομολογία με κατάληξη την δια δικαστικής απόφασης,   θανατική ποινή.   Ένδοξος και αήττητος πρόγονος, καθώς ολοκλήρωσε επακριβώς το στόχο για τον οποίον δημιουργήθηκε στη Γερμανία το 1486: Την   Επανεκκίνηση του

  Δισθανείς (Δύο φορές νεκροί) Ενότητα πρώτη: Ο θάνατός σου  Κεφάλαιο 3ο, O Παράλογος Λόγος 21/3/2021 Η θεμελίωση των επιστημών οφείλεται στην συγκεκριμένη έλξη του ανθρώπινου νου που με τη σειρά της εδραιώνεται στην αντίστοιχη λογική τάση, προς την κανονικότητα, η οποία αντλώντας πάντα το περιεχόμενό της από συγκεκριμένους τρόπους διακυβέρνησης και προώθησης όλων των ζητουμένων από τις κυβερνητικές ελίτ  γίνεται αντιληπτή με καθαρά θεωρητικό – μαθηματικό τρόπο.  Ο τελευταίος αδυνατεί να εξηγεί οτιδήποτε. Για όσους επιμένουν να παραλληλίζουν τη μαθηματική με τη γλωσσική έκφραση και επαγωγικά με τη γλώσσα, τίθεται άμεσα το ερώτημα ως προς τη σημαντική γλώσσας στην εμπειρική της χρήση. Η σημερινή γλώσσα, είναι μαθηματική, έχει απωλέσει την εμπειρική αμεσότητα της ζώσης σχέσης. Το σημαίνον και το σημαινόμενο έχουν απομονωθεί στην αυτοτέλειά τους, έχουν εξαφανιστεί ως συν – βαλλόμενα και συν – εχόμενα. Η γραφή δε συμβολίζει τίποτα πια, ούτε εξ άλλου και η φωνητική απόδοσή της. Η γλ

Δισθανείς (Δύο φορές νεκροί) Ενότητα πρώτη: Ο θάνατός σου  Κεφάλαιο 2ο, Γνώση και Επιστήμη 19/3/2021 Θεωρούμε ουσία της επιστήμης τη γνώση. Ένα βασικό απόρημα όμως, είναι το σχετικό με την ουσία της γνώσης, το είναι της. Έπειτα, εύλογα διαφαίνεται στον ορίζοντα το ερώτημα της χρηστικής σημασίας του όρου σήμερα. Η αναγκαιότητα, τόσο της απάντησης όσο και της διασάφησης των απορημάτων αυτών, προκύπτει από μία προσωπική στάση κατά της ταυτότητος, όπως αυτή οριοθετείται στα διαγραφόμενα και καθοριζόμενα από τις κοινωνικές, πολιτικές, πολιτισμικές χωροχρονικές επιταγές, μάλλον δε διαταγές – πλαίσια, στη διαχρονική εξέλιξή της προς την αντίφαση και ουτοπία, που συνιστά και την πιο σκληρή και απεχθή πράξη: Ο δρόμος προς την ελευθερία κατοχυρώνει στην προσπάθεια διάνυσής του τον τρόπο καταδίκης της ίδιας της ελευθερίας, ανάμεσα στα υπαρκτικά όρια της αντιμετώπισής της. Ουσιαστική προσέγγιση της γνώσης είναι δυνατή μόνο μέσω των αποτελεσμάτων της. Αυτό καθόλου δεν σημαίνει την παραδοχή

Δισθανείς (Δύο φορές νεκροί) Ενότητα πρώτη: Ο θάνατός σου  Κεφάλαιο 1ο, Η κοινωνία του τηλεθεατή 7/3/2021 Τα κείμενα που ακολουθούν και θα αναρτηθούν σταδιακά αποτελούν τη συνέχεια και το τέλος κειμένων μου που γράφτηκαν μεταξύ 1991 και 1993 και εκδόθηκαν το 1993 από το ατελιέ γραφικών τεχνών ΑΝΑΓΡΑΠΤΟΝ στον Άλιμο, με τίτλο ΥΠΝΟΣ ΝΗΔΥΜΟΣ, Δοκίμιο κοινωνικής παθολογίας. Εκδόθηκε σε 1000 αντίτυπα και εξαντλήθηκε. Έκτοτε παραμένων επακριβώς στις θέσεις που διατυπώνονται και καθόσον ο κοινωνικός χώρος χαρακτηριζόταν από τα ίδια ιδιώματα τα οποία εξετέθησαν δεν υπήρξε λόγος για συγγραφή του ζητήματος αυτού. Σήμερα όμως υπό των νέων συνθηκών οι οποίες κυριαρχούν στον κοινωνικό χώρο παγκοσμίως, άμεσα εμφανίζεται το αποτέλεσμα όλων όσων εξετέθησαν το 1993 με πραγματικές αλλαγές οι οποίες αφορούν στην έκφανση της κοινωνικής παθολογίας ως μεταποίηση της κοινωνικής ύπαρξης σε ον ξένο προς ό, τι είναι. Έτσι το παρόν σύγγραμμα αποτελεί τη συνέχεια των κειμένων που διατυπώθηκαν προ τριακονταετία

  Prelude 6/3/2021 Tα όρια στενεύουν όλο και περισσότερο. Οι τοίχοι του γραφείου μετατοπίζονται προς τα μέσα. Ο χώρος μικραίνει όλο και περισσότερο. Η αναπνοή γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Η επίγνωση της βαθιάς ανικανότητας για ένα ελάχιστο μερίδιο στη ζωή είναι χειρότερη από το θάνατο. Είναι ο συνεχής θάνατος. Ο νους κουράστηκε, απορρίπτει τη σκέψη, καθώς γνωρίζει πως ό, τι και να σκεφτεί είναι μάταιο. Τι λοιπόν;   Καμία ελευθερία. Συνεχής ψυχική βία με είδωλο την καταστολή και αντίστροφα, που κατακρημνίζει αργά και σταθερά τα πάντα μέσα στη μοναξιά και την απομόνωση. Ζεις μόνο με άδειες εξόδου από τη φυλακή σου, το σπίτι. Και όσο αυξάνει το βίωμα της φυλάκισης τόσο ξαναγυρνούν μεταμφιεσμένες μνήμες φόβου, όπως όταν μία αταξία είχε σαν αποτέλεσμα μια μεγάλη τιμωρία βίας ή στέρησης και το μόνο δυνατό για να γλυτώσεις από τα χτυπήματα της ζώνης ήταν να προσπαθείς να καλυφθείς στην πιο στενή χαραμάδα του τοίχου.   Τότε φοβόμασταν τη βία, φοβόμασταν για εμάς.   Τώρα φοβόμαστε πά