ΝΕΚΥΙΑ

  Ανατομία μίας Σταύρωσης Ενότητα B ΄, Μέρος 6ο Το Τέλος του Κύκλου 26/1/2021 …και στο σημείο αυτό φθάνουμε εκεί  όπου ακριβώς άρχισε η πορεία αυτή. Διανύθηκε ένας κύκλος, μία πορεία δύο χιλιάδων χρόνων και βρεθήκαμε στο χωροχρόνο από τον οποίον έγινε η εκκίνηση, «Ανατομία μίας Σταύρωσης, Ενότητα Α΄ Μέρος 1 ον Πολιτικές Αντιπαραθέσεις και Μαζική Χειραγώγηση». Όμως το ότι ο κύκλος κλείνει στο σημείο αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα καθώς σημαίνει την εκκίνηση ενός νέου κύκλου στον οποίο και δια του οποίου θα επισημανθούν όλα τα γεγονότα του παρόντος και του μέλλοντος. Τα χαρακτηριστικά του νέου κύκλου που ξεκινά, τα σχετικά με τα όσα διατυπώθηκαν και για τα οποία θα γίνει εκτενής λόγος στο χρόνο που θα ακολουθήσει είναι δύο: η πλήρης αποσάθρωση των πολιτικών ιδεολογιών και παρατάξεων καθώς αποδεικνύονται από των γεγονότων των ημερών μας ψευδείς κατασκευές διαίρεσης και εκ τούτης χειραγώγησης των πολιτών, που σημαίνει την ανικανότητα να εμπνεύσουν πλέον οποιαδήποτε εμπιστοσύνη

  Ανατομία μίας Σταύρωσης Ενότητα B ΄, Μέρος 5ο Σκλαβιά και Εξέγερση 18/1/2021 Ο Μωάμεθ καταλαμβάνοντας και το κέντρο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, την Πόλη, κάτι που όριζε και την ταυτότητά του ως συνεχιστή αυτής, ξεκαθάρισε τον πολιτικοκοινωνικό χώρο από όλους εκείνους οι οποίοι θα είχαν τη δυνατότητα, ενεργώντας με τον ένα ή άλλο τρόπο, είτε προς ανατροπή του, είτε στήνοντας μηχανορραφίες εφόσον τους απέδιδε θέσεις ισχύος. To Πέμπτο Επίπεδο Οι ευγενείς, οι οποίοι αποτελούσαν και τη μορφωμένη – λόγια τάξη, οι πλείστοι των οποίων μετά τα γεγονότα των σταυροφοριών και την επανακατάληψη της Πόλης αλλά κυρίως μετά τη Σύνοδο Φεράρας – Φλωρεντίας, δήλωναν απερίφραστα την προτίμησή τους προς τον Οθωμανό ηγέτη παρά προς τη Δύση και τον Πάπα ο οποίος αποτελούσε τη μοναδική πιθανότητα χειρός βοηθείας για την ψυχορραγούσα αυτοκρατορία – Πόλη αφού ουσιαστικά η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε περιοριστεί στην κτήση ελαχίστων πλέον εδαφών και κυρίως της Πόλης. Είναι γεγ

  Ανατομία μίας Σταύρωσης Ενότητα B ΄, Μέρος 4ο   To Δόγμα 12/1/2021 Δια και εξ αυτής της υποδομής όπως διατυπώθηκε στο Μέρος 3 ο της Ενότητας Β΄, δημιουργείται το Τέταρτο Επίπεδο υπό την προστασία και ευλογία της Ισχύος ήτοι του αυτοκράτορα, με σημείο εκκίνησης τον Μ. Κωνσταντίνο ο οποίος, για ευνόητους λόγους τη χρονική περίοδο που η ρωμαϊκή αυτοκρατορία στις μάχες των τετραρχών ουσιαστικά βρισκόταν σε αποσύνθεση, οικειοποιείται την Εκκλησία και βέβαια όλο το έμψυχο δυναμικό της εξασφαλίζοντας τη νίκη. Έτσι χρησιμοποιεί εντέχνως το κοσμικό έμψυχο υλικό της Εκκλησίας το οποίο είχε πλέον διατρήσει το Μιθραϊκό κατασκεύασμα του ρωμαϊκού στρατού, όχι όμως χωρίς να προσαρτήσει στοιχεία του, όπως την 25 η Δεκεμβρίου, ημερομηνία γέννησης του Μίθρα.  Από την άλλη πλευρά, το ίδιο το έμψυχο χριστιανικό δυναμικό βλέποντας τον πόθο του να παίρνει μορφή επαφίεται στον ενθουσιασμό του στην αυτοκρατορική βούληση χάνοντας τα ιδιαίτερα στοιχεία του που το χαρακτήριζαν, τα στοιχεία της νέας κο

 

  Ανατομία μίας Σταύρωσης Ενότητα B’, Μέρος 3 ο   Christiani: Collegium Illicitus 8/1/2021   H ιστορία του Διδασκάλου Ιησού στην εκτύλιξή της χωροχρονικά δεν είναι κατά τον θρησκειολόγο Μ. Ελιάντε, παρά μια ασήμαντη ιστορία, ένα μεμονωμένο συμβάν στη χαοτική ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Αρκεί να θυμηθούμε την επανάσταση των σκλάβων, του Σπάρτακου, με την κατάληξη των χιλιάδων εσταυρωμένων επαναστατών που ήταν τόσο πολλοί ώστε αρκετοί από τους στρατιώτες που ορίστηκαν στη διεκπεραίωση του έργου των σταυρώσεων πέθαιναν από την υπερκόπωση της τεράστιας ποσότητος του έργου που τους ανετέθη. To Πρώτο Επίπεδο Η οικουμενικοποίηση του χριστιανισμού κατ’ αρχήν δεν έχει σχέση με τη διαφορετικότητα των αποδεκτών παρά με την οικουμενική διασπορά των ισραηλιτικών κοινοτήτων. Τα κηρύγματα της πρώτης κοινότητας του Δευτέρου Επιπέδου πραγματοποιούνται σε συναγωγές με αποδέκτες Ισραηλίτες και οπωσδήποτε αυτό δεν μπορεί να συνέβαινε στο χώρο που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα της ιστορίας του Ιησο

  Ανατομία μίας Σταύρωσης Ενότητα B ’, Μέρος 2ο   Παρέκβαση: Αναχωρητισμός 7/1/2021  Και ενώ τ o κήρυγμα και τα διδάγματα της ζωής του Διδασκάλου Ιησού ετικετοποιούνται ήδη από το 3 ο Επίπεδο ενώ στο 4 ο Επίπεδο επεκτείνονται τόσο ώστε να θεωρούνται Πλατωνικο – Αριστοτελικώς…   Το κατ’ εξοχήν πρόσωπο της Εκκλησίας εξειδικεύεται στην κατ’ επέκτασιν σύνδεση   με το Διδάσκαλο Ιησού, ασκητική και αναχωρητική. Η λιτότητα, η στροφή στον έσω άνθρωπο, η απάρνηση των υλικών αγαθών, η απογύμνωση από την ύλη, οδηγούν στην υπερτροφία του πνεύματος, την απαλλαγή από τα γήινα δεσμά, που σε συνδυασμό με το μαρτύριο που τα συνοδεύει, στο «Γνόφο της Αγνωσίας». Αρχής γενομένης της περιόδου της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας πριν την αναγνώριση και κυρίως μετά της Εκκλησίας αφορίζονται τα εγκόσμια δια της στροφής και προσήλωσης του οφθαλμού στο υπερπέραν. Αυτό ήταν κάτι το απολύτως υγιές πριν την αναγνώριση του Χριστιανισμού ως θρησκεία, αφού οι προσήλυτοι, βιώνοντας την προσωπική τους απώλεια υ