ΝΕΚΥΙΑ

  ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΣΧΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ  ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ Ο ΑΚΟΥΩΝ ΑΣ ΑΚΟΥΕΙ, Ο ΒΛΕΠΩΝ ΑΣ ΒΛΕΠΕΙ, Ο ΝΟΩΝ ΑΣ ΝΟΕΙ 18/4/21 Αλίμονο Άνθρωποι, Το τελευταίο Πάσχα δεν είναι αυτό του 2021. Και αυτό γιατί το Πάσχα  δεν υπάρχει πλέον, το καταργήσατε εσείς καθώς δεν μπορεί να υπάρξει εορτή χωρίς περιεχόμενο. Δεν υπάρχει πλέον Ανάσταση για εσάς, δεν υπάρχει Πάσχα. Το Βιβλίο της Ζωής έκλεισε. Το κλείσιμό του έγινε με τη δική σας συγκατάθεση και επικύρωση δια της υπογραφής σας.   Το τελευταίο ήταν το Πάσχα του 2020.  Εκείνο που διενεργήσατε την τελευταία σταύρωση, τη δική σας, όχι επαφίοντας τον εαυτό σας στο θείο θέλημα αλλά στο ατομικό συμφέρον μιας ψευδούς ασφαλείας. Τότε, που ό, τι συνέβαινε το αντιμετωπίζατε απλά ως ένα έκτακτο περιστατικό το οποίο η χώρα μας το πέρασε ανώδυνα. Η επιστροφή στον συνήθη τρόπο ζωής φαινόταν κάτι πολύ φυσικό και ερχόμενο, τα γονίδιά σας δεν είχαν προσβληθεί από επιβλαβείς δράσεις, ο...

  Δισθανείς (Δύο φορές νεκροί) Ενότητα πρώτη: Ο θάνατός σου  Κεφάλαιο 6ο, Tο Κτήνος 13/4/2021 Τρόπος με τον οποίο υπάρχει η επιστήμη, είναι η έλλογη λειτουργία κλειστού κυκλώματος. Οι αρνητικές συνέπειες της επιστημονικής γνώσης δεν κατορθώνουν να την αναθεματίσουν ως την επιλογή λανθασμένης οδού, ορατής δια των αποτελεσμάτων αυτής στη σύνολη δημιουργία, αφού, αφ’ ενός μεν κρατούνται εντός των ελεγχομένων ορίων του κυκλώματος τα οποία δεν ανήκουν στην επιστήμη αλλά στην κυρίαρχη τάξη από όπου και η αδυναμία αλλαγής κατεύθυνσης, αφ’ ετέρου δε εφ’ όσον υφίστανται εκτός του κυκλώματος η χρήση των εφαρμογών του, δεν δύνανται να επιδράσουν εντός. Τυχόν ανωμαλίες, μεταλλαγμένες σε ποσοτικές μορφές στατιστικών υπολογισμών και αριθμητικών συσχετισμών – κενώματα, δεν είναι σε θέση να επηρεάσουν τις λειτουργίες του συστήματος ούτε βέβαια και τη λειτουργικότητά του. Η έλλογη λειτουργία ως τρόπος ύπαρξης της επιστήμης και θεμέλιο της γνώσης δεν αφορά παρά σε ένα συμβατικό τρόπο επικ...

  Δισθανείς (Δύο φορές νεκροί) Ενότητα πρώτη: Ο θάνατός σου  Κεφάλαιο 5ο, H Απάνθρωπη Επιστήμη 8/4/2021 H κβαντομηχανική θεώρηση της ύλης ως πιθανολογικά υπαρκτού δεδομένου, διασώζει την καταραμένη φύση της ύλης, που αποτελεί τον αιώνιο εχθρό του συστήματος. Ταυτόχρονα, περιθωριοποιεί όποιο επιστημονικό επίτευγμα βασίζεται στον αποφαντικό λόγο. Παρατηρώντας τη θεώρηση δίχως να την επεκτείνουμε στη μηδενιστική της κατάληξη που είναι και η βασική απορροή της αρχής της, της αρχής της αβεβαιότητας, γίνεται αντιληπτό πως ό, τι γνωρίζουμε για την ύλη, με όλους τους περιορισμούς που επιβάλλονται στην αλληλεπίδραση των συστημάτων, συγκεντρώνεται σε μία πιθανολογικά υπαρκτική κατάσταση, η οποία δεν είναι άμοιρη της συγκεκριμένης, της κάθε συγκεκριμένης στιγμής. Ταυτόχρονα, η πιθανολογία εμπεριέχει βεβαίως και την αρνητική δυνατότητα, αυτή της μη ύπαρξης, κατά το χρόνο μετάβασης στη   συγκεκριμένη στιγμή παρά μόνο ως προβολή αυτής. Όλα αυτά, καθόλου δεν οδήγησαν σε μια επανα...