ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

 Ένα μήνυμα αγάπης στους εκπαιδευτικούς

6/2/23


Έτσι λοιπόν αγαπητοί μου εκπαιδευτικοί διαιωνίζετε το "πάντα έτσι ήταν¨ σε "πάντα έτσι θα είναι" ως το πιστό ποίμνιο της νεοταξικής  καμπάλ. Μετέχοντας στην επιταχυνόμενη στο μέγιστο πλέον χρονογραμμή της, συνυπογράφετε στην τρομολαγνεία η οποία διασπείρεται συνεχώς στον κοινωνικό χώρο. Αγωνίζεστε δείχνοντας ένα στόχο στο παγόβουνο μέσω των συλλόγων αλλά τους ακούτε μόνο στα θέματα που πιστεύετε πως σας συμφέρει,  ενώ συνεισφέρετε τα μέγιστα στην ενδυνάμωση της μάζας του κάτω από το νερό. Σας ενδιαφέρει η αξιολόγηση και αγωνίζεστε κατ' αυτής ουσιαστικά ενισχύοντάς την, ενώ ταυτόχρονα μετά την εμπειρία της μαζικής αποτυχίας των τηλεμαθημάτων στην Π. Ε. τα 2 προηγούμενα χρόνια και όχι μόνο, αλλά και όλων όσων εμφανίστηκαν ως αποτελέσματα στη διαδοχή των συμβάντων, επαναλαμβάνετε το ίδιο μοτίβο του ποιμνίου. Θυσιάζετε ακόμα και την μέρα αργίας σας την Κυριακή, στην διαδικτυακή απαίτηση της ελίτ ενώ ταυτόχρονα λαμβάνετε ALERT τρόμου για την παύση των βενζινοκίνητων αυτοκινήτων και οι ανεμβολίαστοι συνεχίζουν την τιμωρία των ράπιντ τεστ αλλά όλα αυτά δε σας αφορούν. Δε σας αφορά η κοινωνική διάκριση, ο κοινωνικός διαχωρισμός που εφαρμόζεται συνεχώς και ήδη έχει οδηγήσει στην απομόνωση ενός ευκολόχρηστου πλέον υποτελούς για το σύστημα. Όπως δε σας αφορά η συνεχής μείωση της έκτασης του τελευταίου πνεύμονα της γης, του Αμαζονίου, η πλήρης καταστροφή των δένδρων σε πλανητικό επίπεδο, όπως και η καταστροφή του ζωικού βασιλείου της γης, ο αφανισμός των ζώων, το ψήφισμα στην εφαρμογή της λειτουργίας της έξυπνης πόλης, το στρώσιμο με πλακάκια των δρόμων γύρω από τις πλατείες που προετοιμάζει την ελεγχόμενη έξοδό σας από το σπίτι, ούτε σηκώνετε το βλέμμα να δείτε τις κάμερες ακριβώς πάνω από τους πεζόδρομους, ο εμβολιασμός των ζώων που τρώτε, που συντελώντας στον αφανισμό τους θα οδηγήσει άμεσα στην εφαρμογή της συνθετικής τροφής, ο επιζητούμενος αποκλεισμός από το φυσικό περιβάλλον και ο εγκλεισμός στον αστικό χώρο ως χώρος πλήρους επιτήρησης και όλα όσα καταιγιστικά πλέον συμβαίνουν εδώ και τώρα. Πιστεύετε πως έτσι είστε ασφαλείς. Όχι αγαπητοί μου όσο διαιωνίζετε την προσπάθεια για ασφάλεια ουσιαστικά ενισχύετε την ανασφάλεια.  Το μόνο που κάνετε είναι διαιωνίζετε το θάνατο στη γη συνυπογράφοντας αυτή τη στιγμή την ολική καταστροφή των παιδιών, της μοναδικής ελπίδας του κόσμου. Γιατί θάνατος δεν είναι η παύση της εκδήλωσης της ζωής ως γήινη ύπαρξη αλλά ο συνεχής θάνατος της ύπαρξης στη χρονικότητα, της παρένθεσης της ζωής. Ό, τι και να κάνετε, ό, τι κι αν σας αποδίδει ο έντεχνα εκπαιδευμένους νους σας,  δεν είστε παρά μεταβλητές έτοιμες προς αποσύνθεση στον αποσυνθετητή της καμπάλ, στην επίτευξη της ιδέας της.

 Όμως δεν έχετε χάσει ακόμα, τη γονιδιακή σας υπόσταση. Τολμήστε να ακούσετε, να δείτε και αυτό θα σας ελευθερώσει θα σας βγάλει από το διφορούμενο μονοπάτι του «ναι μεν αλλά», μην είστε συνέχεια με το ένα πόδι στο τρένο και το άλλο στην πλατφόρμα που οδηγεί στην πλήρη αποκοπή του πραγματικού είναι σας. Ακούστε και δείτε, νιώστε και η αλήθεια θα σας αγγίξει, θα σας δώσει το σταθερό βήμα γνωρίζοντάς σας ποιοι πραγματικά είστε και ποια είναι η πραγματική θέση σας στη συμπαντική δημιουργία. 

Και οι στίχοι ενός τραγουδιού πριν 39 χρόνια περίπου δείχνουν πως πάντα έτσι ήταν και σήμερα έτσι είναι. Ακούστε λοιπόν το τραγούδι με σώμα και νου ενωμένους εδώ τώρα, και θα νιώσετε την επιθυμία του πραγματικού εαυτού σας να σας ζητά να αναπνεύσει, να υπάρξει. 

So, let the children lose it, let the children use it, let all the children boogie

         STARMAN DAVID BOWIE


Π. Ξένος

Εκπαιδευτικός Π.Ε., Θεολόγος

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΜΑΖΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

Εικόνα
  Δευτέρα 14/11/22  Μάρτυρας και θύμα μαζικής δολοφονίας   7:20 π.μ. Έξοδος από το σπίτι για την εργασία, 20 ο Δ.Σ. Κερατσινίου. Μεταβαίνω   από τον Πειραιά στο Κερατσίνι. Με την έξοδο από την κατοικία μου, κοίταξα όπως πάντα συνηθίζω   τον ουρανό και βλέπω ένα τεράστιο κύλινδρο σύννεφο που ερχόταν από το Παλαιό Φάληρο; Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος, περνούσε τον Πειραιά και κατευθυνόταν προς το Πέραμα.   Ήταν το γνωστό ψέκασμα το οποίο όμως για πρώτη φορά το είδα τόσο κοντά στην επιφάνεια της γης. Η ποσότητα του υλικού   ήταν τεράστια και δεν είχε αρχίσει να διασκορπίζεται που σημαίνει πως είχε γίνει πριν λίγο. 8:15 π.μ. Προσευχή στην αυλή του 20 ου Δ.Σ. Κερατσινίου. Επάνω μας ο τεράστιος κύλινδρος έχει αρχίζει να   εξαπλώνεται. 9:00 π.μ. Τα παιδιά αρχίζουν στην τάξη να παραπονιούνται πως τους καίει ή πονάει ο λαιμός και δεν μπορούν να μιλήσουν. 9:30 π.μ. Πολλά παιδιά δεν μπορούν να κινήσουν το στόμα τους, να το ανοιγοκλείσουν. Άλλα ζητούν να πάνε στην τουαλέτα για να
Διαβάστε περισσότερα

WE ARE LEAVING...GOING HOME

Εικόνα
 1/1/22 My Brothers, my Sisters We have walke d for many years a road that has come to an end. We left our house, abandoned it, bathed in the passion of the young and on the way we were loaded with the burdens of our new home that actually only existed in our minds. We got unbearably tired, walking and living in a world that was approaching death at every step. And now he is dead. My dears, it is time to go home, to take care of it, because the time we left it is long and the damage is great. But there is, and it awaits us with the doors and windows open and all anticipation. And the road back will be long but not as far as we have traveled, much shorter than that. Because now we do not return as we left it, to ignorance, but we know who we are, what we are and that is why we return. Return is not the problem but the solution we chose because now we know. Take with you all your knowledge, what you have achieved all these years and offer it to Mother Nature. Leave them to her and she wi
Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΑΛΜΑ ΣΤΙΣ ΕΞΙ ΧΟΡΔΕΣ

Εικόνα
  Το άλμα στις 6 χορδές 14/9/21 Πολλές φορές η έντονη εστίαση της σκέψης σε συγκεκριμένο ζήτημα σταματά απότομα, καθώς συνειδητοποιείται πως είναι αδύνατη η συνέχεια, χωρίς την εμπλοκή σε φαντασιακές διαδρομές. Όμως, αν το ζήτημα παραμένει ανοικτό, ατελές και ο νους εν εγρηγόρσει, μία εμπειρία της καθημερινότητας καθοδηγεί τη σκέψη, την οδηγεί στην υπέρβαση του αδιεξόδου στο οποίο βρέθηκε. ΤΟ ΑΛΜΑ Το ζήτημα το οποίο εκκινεί τη διαδικασία της σκέψης αφορά στο πώς ο άνθρωπος, δύναται να υπερβεί το επίκτητο ή τα επίκτητα εγώ τα οποία προσάπτονται στην υλική καθημερινότητα, ώστε να βιώσει την εμπειρία της ανάδυσης του πραγματικού του είναι, αυτού με το οποίο ήρθε στον κόσμο, όπως τον αντίκρισε στην πρώτη οπτική θέαση, τ o απειροελάχιστο τώρα, πριν την έναρξη της υλικότητας. Αυτό το είναι που τον συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια της εγκόσμιας παρουσίας του, τόσο κοντά ώστε να μπορείς να το αγγίξεις χωρίς να κινηθείς, αλλά και τόσο μακριά που αδυνατείς να το δεις, να το ακούσεις, να γνω
Διαβάστε περισσότερα