ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ: ΟΙ ΕΠΤΑ ΘΑΝΑΣΙΜΕΣ ΕΠΙΒΟΥΛΕΣ

 Κοσμάς Φλαμιάτος: Oι Επτά Θανάσιμες Επιβουλές

 

14/9/2020…Εορτή του Σταυρού

Καθώς η παρούσα αναφορά γίνεται εστιάζοντας στη διαχρονικότητα, απέφυγα να θίξω τα θρησκευτικά ζητήματα με την ένταση και την έκταση με την οποία παρουσιάζονται από τον  κοσμοησυχαστή Κοσμά, αφού  στην εποχή του κατείχαν άλλη θέση και σημασία στην κοινωνική και πολιτική δομή. Προτίμησα να φανερωθούν τα  ζητήματα αυτά  ως μια περιγραφή της δράσης των επιβουλών ως προερχόμενης πάντα από της Ισχύος, ανεξαρτήτως των ειδικών συνθηκών κάθε συγκεκριμένης χρονικότητας  χωρίς όμως να παραλείψω βασικά σημεία αναφοράς της εποχής του όπως τη δράση των Άγγλων Αρμοστών στα Επτάνησα, με τον τρόπο που την παρουσιάζει ο Κοσμάς Φλαμιάτος γιατί η περαιτέρω γενίκευση θα ήταν εις βάρος της παρουσίασης του έργου του. Έτσι, η ουσία των γραφομένων διατηρείται ενώ ταυτόχρονα μεταφέρεται σε κάθε χρονική περίοδο από τον ίδιο τον αναγνώστη ο οποίος στην εννόηση των γραφομένων αναγνωρίζει αμέτρητα παραδείγματα από τους δικούς του  χρόνους. Και ενώ ο ησυχαστής Κοσμάς πολύ σωστά εκθέτει επιβουλές συγκεκριμένων Μεγάλων Δυνάμεων σύμφωνα με τη δράση τους στις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, στην παγκοσμιοποιημένη κοινότητα των ημερών μας η έκθεση παίρνει εντελώς διαφορετική μορφή καθώς οι Μεγάλες Δυνάμεις αποτελούν τους εκτελεστές της παγκοσμίου απολύτου Ισχύος, ως υφιστάμενοι αυτής όπου μετά των δικών τους εντολοδόχων κυβερνήσεων των μικροτέρων κρατών προωθούν την εφαρμογή των φθονερών και ολέθριων σχεδίων αυτής με τελικό σκοπό την πλήρη αποκοπή των όντων από τη Δημιουργία και την απόλυτη κυριαρχία του Σκότους, την παύση της Ζωής και το θρίαμβο του Θανάτου. Η νοητική μεταφορά των περιγραφομένων αποτελεσμάτων των δράσεων στα γεγονότα των ημερών μας εκπλήσσει μεν σε μεγάλο βαθμό, ενώνει δε όλα όσα συμβαίνουν τα οποία φαίνονται τυχαία και ασύνδετα σε μία απόλυτα προγραμματισμένη δράση που αποσκοπεί σε συγκεκριμένους στόχους, φανερώνοντας την απόλυτη εκμετάλλευση, την απάνθρωπη πολιτική και την χειραγώγηση του ανθρώπου στις διαταγές του πλήρους ολοκληρωτισμού.

 

Οι Επτά Θανάσιμες Επιβουλές αποτελούν τους τρόπους δράσης δια της οποίας η Ισχύς προχωρεί στην επίτευξη των ολέθριων στόχων της που οδηγούν με απόλυτη ακρίβεια στην καταστροφή της Δημιουργίας ως Ζωή Ζώσα  και την ολοκληρωτική και απόλυτη κυριαρχία του Θανάτου επ’ Αυτής. Και αυτό πάντα δια των προσχημάτων της ελευθερίας και της καλύτερης ζωής ως αποτελέσματα των δράσεων αυτών.

Ας θυμηθούμε διά του λόγου το αληθές, την τελευταία διαφήμιση της Cosmote στην οποία η καλύτερη ζωή, της οποίας γενναιόδωρα παρέχονται  τα θεμέλια από την εταιρία αυτή, είναι η διαθέτουσα απεριόριστα data στη χρήση του κυβερνοχώρου.

Η Υπόκρισις και η Μυστικότης προκαλούν αμηχανία και φόβο. Η μυστικότης είναι τόση ώστε ακόμα και οι υψηλά ιστάμενοι οι οποίοι ενεργούν κατά τις δοθείσες σε αυτούς εντολές, δε γνωρίζουν πολλές φορές τους λόγους όσων διαπράττουν, ενώ ταυτόχρονα καλύπτει όλους τους βδελυρούς, καταστροφικούς και σατανικούς σκοπούς. Και η υπόκρισις, λειτουργεί σε όλα τα επίπεδα της εξουσίας, πλην κάποιων επιβουλών οι οποίες σκοπίμως αποκαλύπτονται ώστε να παραπλανούν το λαό αποπαίρνοντας το βλέμμα του από τις δολιότητες που πολλές φορές αντιλαμβάνεται από τα διαπραττόμενα. Έτσι, ο μεγαλύτερος πολιτικός υποκριτής, θεωρείται από τον κόσμο ο αξιότερος και ο πλέον επαινετός ενώ το κάθε σκόπιμα πραττόμενο επιβλαβές εκλαμβάνεται εκ του κοινού ως αστοχία. Η ανικανότητα και ο περιορισμός σε λίγους της φανερωμένης πλάνης, προκαλεί την εμπιστοσύνη του λαού στους λοιπούς οι οποίοι την κατεργάζονται. Η ανάμιξη του πατριωτισμού και του ζήλου αυτού με τη θρησκευτική πίστη οδηγεί στην αντίληψη του λαού πως κηδεμονεύεται από την Εκκλησία και όχι την Πολιτεία κάνοντας ευκολότερη τη χειραγώγησή του. Τα πρόσωπα τα οποία χρησιμοποιούνται για τις θέσεις εξουσίας διακρίνονται για το σκανδαλώδες και διεφθαρμένο παρελθόν τους και φυσικά υπάρχουν  διασκορπισμένοι σε κάθε σημείο οι ωτακουστές, κοινώς ρουφιάνοι και οι κατάσκοποι, και πάντα οι δημαγωγοί της εξουσίας  οι οποίοι έρχονται μάλιστα σε αντίθεση με τα όσα κατ’ αρχήν συνέστησαν.

Η δημιουργία Κοινής Φήμης και Κοινής Γνώμης από την επίβουλη εξουσία η οποία έχει την επίγνωση της δι’ αυτών καθοδήγησης του λαού, επιτυγχάνεται με τρεις τρόπους δράσης δια των οποίων επιτυγχάνει τα πάντα όταν γίνονται πράξη. Και οι τρεις αυτοί τρόποι είναι το πνεύμα της καινοτομίας, της πλάνης και της διαστρέβλωσης και ανωμαλίας του φιλολογικού και φιλοσοφικού ορίζοντα. Όσοι σχετίζονται με την ενημέρωση του κοινού, οι εφημεριδογράφοι και άλλοι γραφείς μισθώνονται με σκοπό τον κρυφό προσηλυτισμό προς τα ζητούμενα από την εξουσία, πληρώντας τις θέσεις στην κοινωνική δομή ώστε η δράση τους να είναι ολικής εμβελείας καθώς ορίζονται και ως σύμβουλοι βασιλέων και άλλων ανώτατων και ανώτερων αξιωματούχων. Βασικό τους έργο είναι να διεγείρουν την πλάνη, το μίσος, τα σκάνδαλα διαφθοράς και σαφώς την εναντίωση προς κάθε ορθοφρονούντα, εμφανιζόμενοι στο κοινό ως οι σοφότεροι και συνετότεροι, διαπράττοντας ταυτόχρονα την προδοσία των όσων διατείνονται πως πρεσβεύουν. Ό, τι υπόσχονται καταλήγει ακριβώς στο αντίθετο. Και ενώ υπόσχονται ασφάλεια, σωτηρία, ευδαιμονία οδηγούν στη συμφορά και καταστροφή ενώ οι αιτίες των συμφορών προσάπτονται σε άλλους παράγοντες οι οποίοι μάλιστα πολλές φορές αποτελούν εμπόδιο στο έργο τους. Έτσι, η ογκοδέστατη διακίνηση κειμένων των εφημεριδογράφων, καθοδηγεί πλήρως την κοινή γνώμη οδηγώντας την ακόμη και σε δολοφονίες. Μάλιστα, τα όργανα τα οποία αναλαμβάνουν την καθοδήγηση αυτή, τοποθετούνται στους νευραλγικούς χώρους της εφημεριδογραφίας και της εκπαίδευσης. Αυτοί, δημιουργώντας διχασμούς και σχίσματα καταστρέφουν τη συμπόρευση και ομοψυχία δια δημιουργίας σκανδάλων ποικίλων υποκρίσεων ενώ οι ίδιοι, εμφανίζονται φίλοι του λαού και ζηλωτές του καλού διακινώντας ιδέες και υποτιθέμενες αλήθειες τις οποίες στην πράξη αναιρούν. Και είτε παρουσιάζονται ως οι ηθικοί αρχηγοί οι οποίοι αποκαλύπτουν σκάνδαλα με στόχο όσους δε συμβαδίζουν με τα δόλια σχέδιά τους, είτε δημιουργούν για ασήμαντα ζητήματα τεράστια αναταραχή υποκρύπτοντας τα σημαντικά.

Και είναι τόσο μεγάλη η ισχύς που έχει αποκτήσει η διάδοση της κοινής φήμης στη χειραγώγηση της κοινής γνώμης ώστε ο συνετός άνθρωπος καταλήγει να τοποθετείται κριτικά, αντιδιαμετρικά προς όλα τα διαθρυλούμενα σπουδαία της κοινής φήμης  τα οποία βλέπει και ακούει. Η εποχή λοιπόν που χαρακτηρίζεται ως η εποχή της καινοτομίας, της ελευθερίας και του εξευγενισμού εμπαίζει και χλευάζει άλλες περιόδους ως βάρβαρες και σκοταδιστικές απλά και μόνο για να εισάγει τις δικές καινοτόμες πλάνες, διαφθορές και ό,τι  κακό άπτεται σε αυτήν και όλα μέγιστα σε βαθμό και αριθμό.

Η Νόθευσις κατά το Πνεύμα της Πλάνης και Στρέβλωσις της Νέας Φιλοσοφίας και Φιλολογίας έχει ως στόχο τη διαστρέβλωση του νου και τη φθορά των ηθών αφού αυτά όσο επηρεάζονται τόσο περισσότερο χώρο αφήνουν ελεύθερο στην πλάνη. Η νόθευσις της ύλης της διδασκαλίας συμβαδίζει με τη στρέβλωσή της με στόχο την απόκρυψη σκανδάλων, την πλάνη, την αποστασία, λειτουργώντας και εδώ με το πρόσχημα του επιζητούμενου καλού. Και επιστέγασμα όλων η κατάργηση της μεταφυσικής, θεωρουμένης ως απάτης ενώ η γνώση περιορίζεται στον αισθητικό χώρο και το σκεπτόμενο άνθρωπο. Πρόκειται για τη δημιουργία του αστικού τρόπου σκέψης καθώς τα πάντα ορίζονται από τον άνθρωπο μέσω της σκέψης του, ακόμα και ο Θεός με τον οποίο συνδιαλέγεται ο Ντεκάρτ αφαιρώντας την οντική υπόσταση και μεταποιώντας τον σε έρμαιο της νόησης.

Η ραδιουργία και η απάτη διασπείρονται όλο και περισσότερο στα ορθόδοξα κράτη ως μεταρρυθμίσεις ενώ οι ορθόδοξοι διαβάλλονται ως προληπτικοί δεισιδαίμονες και αμαθείς. Όσο περισσότερο ενισχύεται το ορθόδοξο φρόνημα τόσο μεγαλώνει και η νόθευση του «Σχολείου της Ανατολής» καθώς τα αναλυτικά γράμματα αντικαθίστανται με διαστρεβλωμένα, μεταφρασμένα από την αγγλική και τη γερμανική ενώ άλλα επανεκδίδονται από ξένους, διαστρεβλωμένα κατά το επιθυμητό ενώ απαλείφονται από τα λεξικά λέξεις οι οποίες αποτελούν αντικείμενα πολέμου όπως για παράδειγμα η λέξη «θεολογία». Υπό το πρόσχημα δε της διόρθωσης επροχώρησαν και εις την νόθευσιν ιερών βιβλίων. (Ο λόγος περί των εκδόσεων της Βίβλου από των ξένων με την αντικατάσταση λέξεων η οποία αλλοιώνει το νόημα οδηγώντας τον αναγνώστη στην κατανόηση που επιδιώκει όπως για παράδειγμα η αντικατάσταση στις Εκδόσεις της Βιβλικής Εταιρίας στο Βιβλίο της Γενέσεως, κεφάλαιο Α΄, στ.28, της λέξης «αρχέτωσαν» από τη λέξη «εξουσιάζετε» και κεφάλαιο Β΄, στ. 15, της φράσης «εργάζεσθαι αυτώ και φυλάσσειν» από τη φράση «να εργάζηται αυτόν και να φυλάττει»). Και η τυπογραφία, είτε από άγνοια είτε από απάτη, κινείται σε αυτό το επίπεδο, με τους εφημεριδογράφους να αγωνίζονται μόνο υπέρ των επιβουλών της Ισχύος ενώ παρακινούν το λαό να διαβάζει ένθερμα και με ζήλο τα βλάσφημα και διεφθαρμένα  γραφόμενά τους υπό το πρόσχημα της φιλανθρωπίας.   

Η υπό το όνομα του Εξευγενισμού διάδοσις της Πολυτελείας και της Διαφθοράς και η εκ τούτης  Ένδεια και Πτωχεία ενεργείται ταυτόχρονα με τη διάδοση της πλάνης με αποτέλεσμα τη συνεχή αύξηση της μιας από την άλλη. Εδώ εμφανίζεται ο πατριωτισμός και ο ζήλος προς το κοινό συμφέρον να οδηγεί στην ιδιοτέλεια τους εθιζόμενους εις αυτήν και σε κάθε είδους προδοσία κατά την οποιαδήποτε πειραστική επιβουλή. Και η πολυτέλεια και η αφθονία ακολουθούνται από την ένδεια και την πτωχεία ενώ ταυτόχρονα η πλάνη του θεϊσμού και η εστρεβλωμένη μόρφωση συστηματικά διενεργούνται από της ξένης επιβουλής στα ορθόδοξα κράτη. Καθώς είναι γνωστό το μέγεθος της ανωμαλίας που επιφέρει, η γενική αυτή διαφθορά διαδίδεται πάντα κατ’ αρχήν στις μεγάλες αστικές περιοχές, τις πρωτεύουσες και τις μεγαλουπόλεις, στις ανώτερες τάξεις, τους βασιλικούς οίκους και τους κυβερνητικούς κύκλους  και από εκεί εξαπλώνεται εις τους νέους  και κατ’ ακολουθίαν σε όλες τις τάξεις. Και είναι γνωστά τα σκάνδαλα τα οποία ενεργούνται συστηματικά σε όλα τα κράτη τα οποία γίνονται δέκτες της επιβουλής που συνοψίζεται στην κατ’ αρχήν επιλογή προσώπων κυρίως υψηλών τάξεων που διακρίνονται για την τεχνική τους στον ερεθισμό της διαφθοράς, οι οποίοι δημιουργούν δημόσιες εκδηλώσεις χωρίς εύλογες αιτίες σε αντίθεση με τη μεγαλοπρέπεια και την επιδεικτικότητά τους, ενώ άλλοι από αυτούς διορίζονται σε σημαντικές θέσεις όπως οι πολιτικές και εκκλησιαστικές με τη χορήγηση μεγάλων μισθών δια την δι’ αυτών διενέργεια της γενικής διάδοσης της πολυτέλειας και της διαφθοράς  απογυμνώνοντας το κοινό ταμείο χρεοκοπώντας το, ενώ μισθοδοτούνται αδρά οι πλέον πρόθυμοι και αφοσιωμένοι στην μυστική αυτή κίνηση προωθώντας το κοινό ναυάγιο.

Και ενώ η τρυφή, διαφθορά και πολυτέλεια διαδίδονται  όλο και περισσότερο προχωρεί η πτώση σε όλα τα επίπεδα συγκρότησης αυτοδύναμου κράτους δηλαδή η απονέκρωση της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της βιομηχανίας, της ναυτιλίας, του εμπορίου διά νόμων ώστε να είναι κατοχυρωμένη κάθε ενέργεια επιφέροντας την κοινή ένδεια πάντα αφού η πολυτέλεια και διαφθορά γίνουν ανάγκες της καθημερινότητας με αποτέλεσμα και η φτώχια να εμφανίζεται πολύ ισχυρότερη αλλά και οι άνθρωποι λόγω αυτής της ανυπόφορης πλέον ένδειας ολισθαίνουν εύκολα προς τις πλάνες της κοινής προδοσίας και απάτης ακόμα και για την απόκτηση ελάχιστου κέρδους.

Η Διάδοσις του Πνεύματος της Γαλλίας αποτελεί το βασικό παράγοντα, σταθερό στη δομή ο οποίος προχωρώντας αργά αλλά σταθερά με την πληρότητα της κίνησης ενεργεί επιφέροντας μέγιστες καταστροφές κατ’ αρχήν στη Γαλλία και στους λαούς όπου στρέφει τη δράση του δημιουργώντας διαφθορά, αποστασία, αναρχία, συνωμοσία κατά του κλήρου και καθώς διαδίδεται ως μολυσματικός ιός επιφέρει τον πόθο και τη μίμηση αυτού του πνεύματος επιφέροντας την καταστροφή με βασικό χαρακτηριστικό του την ανατροπή των παραδοσιακών αξιών η οποία παρόλη την υπόκρυψη μέσω του εκθειασμού αυτών, διενεργείται μυστικώς και ευστόχως, ενώ η μεγάλη διάδοση μέσω της τυπογραφίας των υπό των φιλοσόφων λεχθέντων σε όλα τα κράτη της  Δύσης, αποδίδει στην επιβουλή αυτή τεράστια δραστική ενέργεια. Και οι τρόποι εξάπλωσης της δράσης αυτού του πνεύματος είναι η διάδοσις της γαλλικής γλώσσας, η είσοδος του πνεύματος στα σχολεία είτε ως ιδέες, είτε με εκπροσώπους οι οποίοι διορίζονται ώστε να προωθήσουν την δράση της επιβουλής με την διαφθορά που επέρχεται από την κοινωνική εγκόλπωση του πνεύματος και βέβαια με την κοινή φήμη η οποία διαχέεται με βαρύγδουπες ελκυστικές λέξεις όπως φωτισμός, ελευθερία …Το πνεύμα αυτό δημιουργεί σε κάθε σημείο της Δύσης  εκπροσώπους οι οποίοι δια της συστηματικής τους δράσης προωθούν στην επίτευξη των σκοτεινών στόχων (Βλ. στο κείμενο «Κοσμάς Φλαμιάτος: Επίμετρο», όπου δίδεται η επεξήγηση του κειμένου αυτού, το οποίο αρκετά σύντομο και σαφές μόνο για τους γνώστες, καταντά ακατανόητο).

Η Διοργάνωση των Εταιριών, ήτοι μυστικών, κάτω από το πρόσχημα της ελευθερίας υπό του πνεύματος της Γαλλίας, αποβαίνει ολέθρια επί των πολιτικών και εκκλησιαστικών αρχών, καθόσον διά της διάδοσης της πλάνης συμβάλλει στην καταστροφή του λαού εκ της μολυσματικής διασποράς της διαφθοράς, αναρχίας και κοινής προδοσίας (Βλ. στο κείμενο «Κοσμάς Φλαμιάτος: Επίμετρο»). Η σύσταση των μυστικών εταιριών αυτών άρχεται από μικρό αριθμό ατόμων τα οποία εκπαιδευμένα καταλλήλως και διά της εμπειρίας των, προχωρούν στην εκτέλεση των σχεδίων πάντα υπό το πρόσχημα της ελευθερίας. Τα βασικά όπλα των εταιριών είναι η εξύψωση του διαφωτισμού και των από αυτόν κηρυττομένων τα οποία τονίζουν την αποσύνδεση του ανθρώπου από κάθε καταπίεση και χειραγώγηση όπως και την αξιακή καταβύθιση των προηγουμένων περιόδων όπως του Μεσαίωνος. Και είναι συνεχής η χρήση της ελεεινολογίας για το ιερατείο, τις δεισιδαιμονίες, τις καταχρήσεις των υψηλόβαθμων ιερέων, την τυραννία των Παπών τα οποία περνούν κατόπιν στη συκοφάντηση του Ανατολικού Ορθοδόξου Κλήρου ενώ όλα τα μεταρρυθμιστικά έργα πολυθρυλούνται.

Για να προχωρήσουν στους σκοπούς τους οι εταιρίες αυτές προσεγγίζουν δια της υποκρισίας τους κατόχους αξιωμάτων με αποτέλεσμα την προώθηση των δικών τους μελών σε υψηλά πολιτικά αξιώματα και έπειτα δι’ αυτών μετατίθεται το επίπεδο των πλανόντων επιβουλών εις καίριας θέσεις όπως τις διδασκαλικές από όπου και εξαπλώνεται πλέον προς κάθε κοινωνική κατεύθυνση. Και ως όργανο ασφαλείας της επιβουλής χρησιμοποιείται η Μυστική Αστυνομία της οποίας έργο είναι ακριβώς το να διατηρεί στην αφάνεια τα δόλια σχέδια τα οποία εκτυλίσσονται από των διορισμένων επί τούτων. Μάλιστα, κάποτε χρησιμοποιούν και τη μέθοδο της εξέγερσης η οποία προετοιμάζεται δια των εφημερίδων δημιουργώντας ερεθισμό στο λαό με φερόμενα στην επιφάνεια σκάνδαλα τα οποία  επίτηδες αναφαίνονται ενώ τα πραγματικά αίτια που τα δημιουργούν υποκρύπτονται ώστε δια της αποστασίας η οποία θα προκύψει να οδηγηθεί ο λαός εντέχνως σε νέες θεσμοθετήσεις δι’ αλλαγών πολιτικών προσώπων και νόμων δημιουργώντας το ιδανικό έδαφος προς προώθηση των σχεδίων της επίβουλης Ισχύος.

Και για να συμβαίνουν αυτά, σε όλα τα κράτη υπάρχουν οι προετοιμασμένοι ήδη πολιτικοί οι οποίοι διαδεχόμενοι ο ένας τον άλλο οδηγούν στα ζητούμενα ενώ η κοινή γνώμη καθοδηγείται από την κοινή φήμη η οποία συγκαταλέγει τα πρόσωπα αυτά στα πλέον αξιόλογα, ως προς την πολιτική δεξιότητα, την ηθική, τη σοφία και τον πατριωτισμό τους. Και όταν η εξέγερση φτάσει την ώρα της έκρηξης, οι Μεγάλες Δυνάμεις –όποιες ή όποια, έχοντας τον έλεγχο και τη ροή του ζητήματος, το αποκαλύπτουν στην κρατική εξουσία, προσάπτουν τα αίτια σε όποιους θίγουν τα ίδια συμφέροντα αυτών και τοιουτοτρόπως αποβαίνουν φίλοι και σύμμαχοι με την κυβέρνηση ενώ ταυτόχρονα συνεχίζουν  τη δράση μέσω των μυστικών εταιριών.

Και είναι οι Αρμοσταί των Επτανήσων αυτοί οι οποίοι διακινούν και διοργανώνουν τις εταιρίες αυτές προς τον όλεθρο υπερεπαινώντας τα συγγράμματα των Γάλλων όπως του Βολταίρου και του Ρουσσώ και καθώς πραγματοποιείται η διάδοση και εξάπλωση των ιδεών αυτών υπερενισχύεται δια της συστηματικής επιβράβευσης προς όσους ακολουθούν ενώ τους αποδίδουν όλες τις θέσεις και αξιώματα ώστε να διώκουν και να αφανίζουν όλους τους ορθά αντιφρονούντες γνησίους ορθοδόξους και γνησίους πατριώτες. Και είναι πολλοί οι τρόποι δια των οποίων επιχειρείται η καταδίωξη των αληθών ανθρώπων όπως οι θανατώσεις ως ποινή, οι δολοφονίες, οι δημόσιοι ξυλοδαρμοί και διακορεύσεις που μπορεί να επισυμβούν απλά και μόνο εξαιτίας μιας υποψίας και έχοντας κάθε δικαίωμα στην ιδιοκτησία, τον περιορισμό της ελευθερίας της πράξης και του λόγου του κάθε ανθρώπου, προχωρούν δια των καταδοτών – ωτακουστών τους οποίους έχουν θεσμοθετήσει, σε κάθε είδους τιμωρίες ώστε να κατακρατούν το λαό μέσα στο φόβο που καταντά τόσο μεγάλος ώστε ο κόσμος να επαινεί δημόσια πρόσωπα και έργα τα οποία αποστρέφεται και μυστικά ελεεινολογεί κατ’ αυτών. Και βέβαια ολόκληρη η κρατική και εκκλησιαστική νομοθεσία καθορίζεται από τους Αρμοστές όπως και η ερμηνεία της, επιβάλλοντας ιδιωτικοποιήσεις γαιών, εξεφτελισμό ναών μετατρεπομένων σε στάβλους, τεράστια βία κατά τα δημόσια έργα προς τους εργαζόμενους ώστε να επιβιώνουν από αυτά άνθρωποι ανάπηροι εκ της εφαρμοσθείσης βίας, επιφέροντας τέτοια αποστροφή στο λαό που ουδείς βάρβαρος σφαγέας απέφερε και είναι ο λαός τον οποίο απλά ανέλαβαν προς υποτιθέμενη προστασία του, μετά την πτώση του Ναπολέοντος. Και είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος δράσης των εταιριών αυτών καθώς κάτω από το πέπλο της βοήθειας προς απόκτηση της ελευθερίας, δικαιοσύνης, αξιοπρέπειας, δημιουργούν έριδες και σχίσματα στο λαό (δεν είναι μη υπολογίσιμοι οι τρεις εμφύλιοι πόλεμοι κατά την περίοδο της ελληνικής επανάστασης), ενώ ταυτόχρονα, αυτοί οι φίλοι και σύμμαχοι των Ελλήνων αναλαμβάνουν τη στρατιωτική γύμναση και ευταξία του Οθωμανικού στρατού ο οποίος μετά τις έριδες και τα σχίσματα θα επιφέρει το τελικό πλήγμα στο ελληνικό γένος. 

Η εστρεβλωμένη και η κατά το Πνεύμα της Διαφθοράς και της Πλάνης μόρφωσις της Νεολαίας δια των σχολείων μετά των μυστικών εταιριών αποτελούν τους δύο καταστρεπτικότερους τρόπους της επιβουλής. Όπως στις εταιρίες, κατά τον ίδιο τρόπο και στα σχολεία κυριαρχεί το πνεύμα της συνωμοσίας κατά των πολιτικών και εκκλησιαστικών αρχών,  ο δόλος, η υπόκρισις, η διαφθορά και γενικά όλα τα χαρακτηριστικά τα οποία έχουν προαναφερθεί. Και λειτουργούν το ένα προς στήριξη και επέκταση του άλλου, καθώς από τις εταιρίες ορίζονται καθηγητές οι οποίοι προετοιμάζουν νέα μέλη των εταιριών, εξ ου και η απαγόρευσις του διδασκαλικού έργου, ισχύουσα δι’ όλους όσους δεν ορίζονται από της αρχής του Αρμοστού στα Επτάνησα αλλά και από της αρχής και εξουσίας και στην Ελλάδα. Το έργο του διδασκάλου απαγορεύεται εις όλους τους ορθοδόξους και ορθόφρονες όπως και όλα τα από των ορθοδόξων συντεταγμένα βιβλία τα οποία χαρακτηρίζονται ως περιέχοντα νοθεύσεις, στρεβλώσεις, αφορμές πλανών και σκανδάλων. Και αυτά όλα ορίζονται διά νόμων προς ανατροφή της ορθοδόξου νεολαίας. Τα χαρακτηριστικά των νέων διδασκάλων που απεδόθησαν εις την νεολαία είναι η φιλαργυρία, η αποστροφή, η συνωμοσία κατά της ορθοδοξίας. Και καθηγηταί και δάσκαλοι προωθούν αυτά είτε έν αγνοία, είτε εις επίγνωσιν της απάτης. Διά της κοινής φήμης δε, χειραγωγήθηκε τόσο η νεολαία ώστε να διακρίνεται για το ζήλο στην προσπάθειά της με οιονδήποτε τρόπο να προοδεύσει εις τον φωτισμόν τον προερχόμενο από τη Δύσεως εξ ου και η ταχεία εκμάθησις της γαλλικής και της γερμανικής γλώσσης. Και αυτά εις τα ορθόδοξα κράτη ενώ εις τα δυτικά η δράσις γίνεται μόνο δια των εταιριών προς μεγιστοποίηση της μυστικότητος μήπως και γίνει αντιληπτή η πλάνη της αθεΐας από τους Λουθηροκαλβινιστές με επιφορά σκανδάλων.

Τα σχολεία αυτά εις τους ορθοδόξους από τους χρόνους της Φιλικής Εταιρίας διδάσκουν την αδυναμία αποκατάστασης του ελληνικού γένους χωρίς την απαλλαγή του από τις λεγόμενες προλήψεις και δεισιδαιμονίες του χριστιανισμού. Και αυτό έγινε μαζικά αποδεκτό ώστε να θεωρείται ως  η λύση για την αποκατάσταση των Ελλήνων εις ελευθερίαν. Και ενώ τότε εγένοντο όλα κεκρυμμένα δια φιλολογικών γνώσεων, τώρα πλέον διενεργούνται απροκάλυπτα και μάλιστα δια της νομικής επικάλυψης και προστασίας.

Μια ιδιαιτερότητα την οποία εβίωσεν ο λαός της Επτανήσου από τη συμπόρευση μυστικών εταιριών και σχολείων είναι οι συνεχείς ορκομωσίες στις οποίες καθυποβάλλονται οι νέοι οι οποίοι φοιτούν. Η ίδια η φοίτησις άρχεται διά όρκου όπως οι μαθηταί διαφυλάξουν διά βίου πίστη και πειθαρχία εις την κυβέρνηση και τους σκοπούς της ενώ αργότερα υποβάλλονται εις άλλους όρκους πολλοί εκ των οποίων πλέον μυστικοί και βλάσφημοι. Και ενώ οι νέοι πριν την είσοδό τους στο σχολείο ήταν πλήρεις ήθους και αρετής, μετά από δύο εβδομάδες εμφάνιζαν τεράστια διαφορά στην κατάπτωση του ήθους, στην πλάνη και τη διαφθορά. Ελάβαιναν δε μετά την εκπαίδευσή τους στην πλάνη και σφραγίδα σε κρυφό σημείο του σώματός τους.

Η αρχή δε του προσηλυτισμού ο οποίος δημιούργησε την πρώτη ζύμη για όλα τα επόμενα υπήρξε το αποκαλούμενο Σεμινάριο της Κέρκυρας. Και άλλοι από τους εκπαιδευθέντες εκεί εχειροτονούντο ιερείς κατ’ εντολήν των Αρμοστών, άλλοι γραμματείς και υπογραμματείς των εκεί καλουμένων επισκόπων με μυστικές οδηγίες δράσης, άλλοι εφημέριοι επισήμων εκκλησιών, άλλοι ως δάσκαλοι σχολείων και άλλοι ως ηγούμενοι των διατηρουμένων μονών με στόχο τη διάλυση αυτών. Μάλιστα, πολλοί ορθόδοξοι κληρικοί απεπλανήθησαν από αυτούς και όδευσαν κατά τις υποδείξεις αυτών. Και ενώ κάποιοι αρχικά ανήκαν στον κλήρο, αργότερα, αναμιγνυόμενοι στην πολιτική, άφησαν τον κλήρο και εστράφησαν δια των πολιτικών λόγων τους κατά αυτού. Πολλοί απόφοιτοι απεστέλοντο σε άλλα μέρη εκτός της Επτανήσου, εις την λοιπή Ελλάδα, την Ανατολή, τη Βαλκανική, ώστε να μην αφήσουν κανένα σημείο εξάπλωσης της επιβουλής άθικτο, αλλά δια της απόδοσης  εις αυτούς ειδικών επαγγελμάτων όπως δασκάλων και εφημεριδογράφων να επιτευχθεί η αποπλάνησις τοιουτοτρόπως ώστε η επερχόμενη γενεά να βρεθεί αβίαστα και ανεπαίσθητα στο λάκκο της πλάνης.

Οι απόφοιτοι οι οποίοι ορίσθησαν καθηγητές Γυμνασίων οδήγησαν την πλάνη έτσι ώστε να εμφανιστεί ο χριστιανισμός ως ένα ακόμα μέρος της ειδωλολατρίας με παραλληλισμούς προς το αρχαίο ελληνικό δωδεκάθεο αλλά και άλλες επίσημες μορφές οι οποίες παρουσιάζονται παρά του Πλουτάρχου ως οι άγιοι της εκκλησίας. Το ίδιο με τους ομηρικούς ύμνους και τα εκκλησιαστικά άσματα και ύμνους, διαλύοντας την ορθόδοξη παράδοση και αποδίδοντάς της μυθολογικό και φαντασιακό περιεχόμενο. Και η πλάνη εξαπλώνεται βαθμιαία αφού αυτά τα Γυμνάσια – Λύκεια δημιουργούν από τους αποφοίτους τους, τους καθηγητές των Αλληλοδιδακτικών Σχολείων στα οποία όπως και εις όλα τα άλλα απαγορεύεται η χρήση οποιουδήποτε ορθοδόξου συντεταγμένου βιβλίου, ενώ χρησιμοποιούνται διάφορα βιβλία συντεταγμένα από των Λουθηροκαλβινιστών και μεταφρασμένα είτε από ξένους, είτε από Έλληνες εντολοδόχους τους κατά τους  σατανικούς σκοπούς της επιβουλής. Και είναι τα χαρακτηριστικά των δασκάλων αυτών, η χρήση του προσχήματος της ελευθερίας και του εξευγενισμού, η βλασφημία κατά της ορθοδόξου πίστεως, ο παραλληλισμός όλων των θείων και ιερών με τα μυθολογήματα των εθνικών ως άλλο μυθολόγημα και η συνεχής αναφορά εις τα πανεπιστήμια των βλασφημιών κατά των ορθοδόξων με την πρόφαση της ανασκευής τους η οποία όμως ποτέ δε γίνεται. Και εάν γίνει, γίνεται έτσι ώστε να δημιουργήσει περισσότερο σκάνδαλο αντί της ανασκευής των κατηγοριών.

Έτσι, οι νέοι, αποδεχόμενοι εντέχνως την πλάνη και τη διαφθορά, αποστρέφονται κάθε υγιή παιδεία και γνώση καθώς επηρεάζονται συνεχώς από την προπαρασκευασθείσα ύλη και γνώση. Και καθώς ο νέος ποθεί την δια των μαθημάτων τούτων υποσχόμενη ελευθερία, τόσο αποστρέφεται τα όντως αγαθά και ωφέλιμα, όπως η αποστροφή του κλήρου, των όποιων αρχών, των ίδιων των γονέων αυτού - και περιφρόνησις αυτών αν είναι ορθόδοξοι, ενώ προσκολλούνται στην Αγγλία της οποίας γίνονται υπερασπιστές και ένθερμοι υποστηρικτές. Και το πνεύμα της πλάνης διαδίδεται και γενικεύεται. Μάλιστα, στην Ελλάδα το πνεύμα αυτό διαδίδεται και στο στρατό δι’ ανεπαλλήλων όρκων, προς πίστη και υπακοή στο σύστημα της εξουσίας. Το μόνο ορθόδοξο σημείο το οποίο έμεινε ανόθευτο από τις επιβουλές της Ισχύος είναι το Άγιον Όρος και καθώς η Ισχύς δεν κατάφερε να επιφέρει την νόθευση η οποία οδηγεί στην πλάνη, εστράφη στην κατάργησή του   αποστέλλοντας όργανά της υπό το σχήμα των κληρικών, τα οποία εδημιούργησαν εκεί σκάνδαλα διαφθοράς. Το ίδιο, εστράφη κατά της Μεγάλης Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη αναγκάζοντας τις εκεί μονές στην ίδρυση Γενικού Σχολείου κατά τον τρόπο λειτουργίας της επιβουλής, με καθηγητές που διασπείρουν τον όλεθρο και την καταστροφή.

Και εδώ τελειώνει η αναφορά στις Επτά Θανάσιμες Επιβουλές κατά τον κοσμοησυχαστή Κοσμά Φλαμιάτο  υπογραμμίζοντας όπως και ο ίδιος, πως η διόρθωση των πραγμάτων αποβαίνει πολύ δύσκολη ως ακατόρθωτη εξαιτίας της τεράστιας διείσδυσης του πνεύματος της πλάνης στον ψυχισμό του ανθρώπου ώστε από τη μόρφωση την οποία έλαβεν, αδυνατεί να φθάσει στην ανασκευή, καθόσον πρέπει να μεταποιήσει την ίδια του την ύπαρξη, αναθεωρώντας όλα όσα σπούδασε και έμαθε και τα οποία τον διαμόρφωσαν ως αυτόν που είναι, καθώς επίσης και από την ίδια την μαζική εξάπλωση του πνεύματος της πλάνης σε όλο σχεδόν το διδασκαλικό και καθηγητικό επίπεδο, πράγμα το οποίο προμηνύει το τέλος της Εκκλησίας και την καταστροφή των ορθοδόξων.

                                                                                                ΠΑΥΛΟΣ ΞΕΝΟΣ

                                                                                                Διδάσκαλος Π. Ε., Θεολόγος